Chili. Arica

Ja ja vandaag geen zeedag maar land. Iedereen was tijdens het ontbijt toch wat opgewonden. Arica, de meest noordelijke havenstad van Chili.

Nadat het schip ingeklaard was, mochten we van boord. De bussen stonden al klaar.

Tijdens het afmeren hadden we natuurlijk op het dek gestaan en de vreselijke lucht van de guano (vogelscheit in gewoon Nederlands) al geroken. Een penetrante geur. Best goor eigenlijk. Als je goed keek zag je dat eigenlijk de hele haven was ondergescheten door duizenden aalscholvers en ander zeevliegsel.

De bus bracht ons daar waar de weg ophield. Er was alleen een pad langs fantastische rotskust wat verder ging.

Na n wandeling van ongeveer een uur kwamen we bij grotten. Mooi om te zien maar niet echt spectaculair.

De rotskust daarentegen was wel spectaculair 

Zeeleeuwen, zee otters, robben, rode, gele en zwarte krabben, alles kwam langs. Zelfs een dooie zeehond die als ontbijt voor n stelletje gieren dienst deed. Tja, de natuur.

Na de wandeling stopte de bus bij een rots met uitzicht over de stad. Daar hebben ze n vlaggemast neergezet met een vlag van 40x20 METER. Onvoorstelbaar groot dus. 

Ook staat er een Christusbeeld ter herinnering aan de pasifische oorlog en aan de vriendschap tussen. Chili en Peru.

 Na de noodzakelijk uitzichtsfoto's eneen rondje rond het beeld, de bus weer in om er in het centrum van de stad weeruitgegooid te worden.

De kathedraal, gebouwd door Gustav Eifel, van buiten bekeken, en naar een museum voor mummies geweest. Tja, soms moet je gewoon even naar een stel botten en schedels kijken om de geschiedenis te begrijpen. Leuk om gezien te hebben ,maar ik kon er niet echt warm van worden. Dat moet ook gezegd worden voor hen die daar al lagen. Wat door de stad geslenterd en uiteindelijk op een terrasje neergestreken met n man of 8 om een "pisco sour" te drinken.

Erg lekker maar deze hakt er wel in. Na dit drankje konden we steeds beter onderhandelen over de prijs van soeveniers.  We kwamen als laatsten terug op het schip. Het avondritueel kon beginnen. Een prachtige dag vol afwisseling, verwondering, ongeloof, stank, plezier, maar vooral leven, kwam tot n einde. De golven wiegden me in een diepe rust. Wat is t mooi.