Deel twee

20 april 2019 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Met de kippen op stok, betekent ook met de kippen wakker. Nou dat heb ik geweten. Om 6 uur wakker van het licht en de kou. Het koelt hier dus flink af gedurende de nacht. Tja en dan moet je douchen, plassen etc. Dat kan alleen in zo n douche gebouwtje. Maar ja dan moet je eerst je aankleden en je schoenen aan.  Wat een gedoe. Wat een armoe om met je toilettas en je schone onderbroek en je handdoek op pad te moeten. Maar goed dat is de charme van kamperen zullen we dan maar denken.  Toen ik buiten kwam zag ik mist. Wat een rare mist dacht ik nog. De zon schijnt en toch is er mist. Het was natuurlijk helemaal geen mist. Het was stoom. De camping grenst aan een geothermisch gebied. Overal komt stoom uit de grond. Grappig om te zien.

Dat hete water voedt ook de douche en de warme baden. Heerlijk om op temperatuur te komen.

Voor dat ik naar de stad kon om te gaan ontbijten ( ja dat doe ik sinds ik gestopt ben met roken)moest ik errst mijn bed weer afbrejen. De bestuurders stoel stond te ver naar het stuur.  Dus bed opbreken, koffer weer verplaatsen tas van achter naar voor. Ja camperen heeft zo zijn voordelen. Maar goed, het ontbijt in de stad was heerlijk.

Toen naar een door mijn boek aangeraden plek om alle vulkanische wonderen te bekijken in combinatie met de cultuur van de Maori.

Prachtig maar het had ook wel een beetje een Disney gehalte.  Wat zijn er toch veel Chinezen  op de wereld. En wat zijn ze luidruchtig. Ook hier.

Als he alles weg denkt dan blijft de natuur over. En die is toch fantastisch

Hoog spuitende geisers; bubbende modderpoelen; gele stinkende zwavelputten; prachtige varens ; de natuur is zo ongelooflijk rijk en divers. En je hoeft er alleen maar even bij stil te staan. Ja dat was genieten. Ondanks die Chinezen. 

De Maori culturele show was aandoenlijk. Leuk maar ik hoop op het vervolg van mijn reis in Frans Polinesie iets beters te zien. Dit was echt voor de toeristen. 

Oke. Ik weet ik ben ook een toerist maar ik voelde me wel wat bezwaard toen iedereen verplicht op de foto moest.  Gelukkig was ik de laatste en kon ik een gesprekje aanknopen met de performers. Dat verzachtte in iedergeval voor mij wat de pijn.

Toen ik de stad weer in reed met mijn camper zag ik dat er een rommelmarkt was. Altijd leuk om even te kijken. De lunch schoot er bij in maar een broodje ging er wel in.

Het was nig vroeg zodat ik nog tijd had om rond het meer te rijden voor het donker zou worden.  Wat een prachtige route.  Geweldig. Prachtige uitzichten over het meer, scherpe bochten over de bergen. Prachtige natuur; in een woord geweldig. Terug op de camping was het tijd voor een wijntje en wat kaas. 

Vanavond heerlijk in de stad gegeten en nu ik dit epistel heb geschreven is het ook wel weer tijd om te gaan slapen.

Foto’s

4 Reacties

  1. Marja:
    20 april 2019
    Nooit te oud om te kamperen, begrijp ik. Goed van je hoor!
  2. Walter van der Griend:
    20 april 2019
    Mooi verhaal.
  3. Conny:
    20 april 2019
    Prachtige plaatjes. Tsja, de charme van het kamperen😘
  4. Femke:
    21 april 2019
    Je zal maar de hele dag zo met ie tong naar buiten moeten staan brrrr
    Wat fijn dat je het naar je zin hebt daar!
    Ik krijg trouwens geen notificatie in mijn mailbox dat je een nieuw verhaal hebt geschreven, terwijl ik me wel heb opgegeven..