De Marquesas eilanden 1
2 mei 2019 - Papeete, Frans-Polynesië
Wakker worden, je balkon opstappen en tegen een muur van groen aan kijken. Je beseffen dat je ergens bent waar je al heel lang over gedroomd hebt. Dan hoef je allen in verwondering te blijven staan. Het is prachtig.
Deze eilanden zijn in geologische zin érg jong. Gebergten die uit zee oprijzen. Steil omhoog gigantisch steil en hoog. Nee daar is zelfs Texel een zandvlekje bij. Doordat ze zo steil zijn, zijn er ook maar zeer beperkte plekken om nederzettingen te maken. Kleine dorpen dus. Meestal niet veel te doen dus.
Tot nu toe kondem we alleen aan een kade aanmeren in Nuva Hiva. Bij de andere eilanden gaat de boot voor anker en worden we aan land gebracht door landingsvaartuigen. Wel lachen. Alkemaal verzamelen op dek drie. Een trap af en overstappen op een deinend bootje. Nu moet je je bedenken dat de gemiddelde leeftijd van de passagiers ongeveer 68 is dus kun je je een voorstelling maken hoe de transfers soms gaan. Gelukkig staan er altijd 4 bemanningsleden te helpen/aan je te sleuren.
Op nuku iva zijn we met een hele rits 4x4 autos naar de kathedraal geweest interessant om te zien hoe jezus ook als een Marquesian afgebeeld kan worden. Daarna verder naar een archeologisch site. Een schitterende rit over het eiland. Hoog en nog hoger. Prachtige uitzichten. Genieten dus. Het is hier natuurlijk altijd mooi weer rond de dertig graden en lekker vochtig. De natuur profiteert hiervan. De verscheidenheid aan planten is onbeschrijflijk. Je kijkt je ogen uit. Nu ben ik toch redelijk vaak in de tropen geweest maar hier zie je toch weer andere vegetatie. Geweldig. Bij de archeologische site werden we ontvanngen door een dansgroep. Onder een boom. Indrukwekkend. (zie foto)
Tja wat zal ik zeggen over de archeologie. Interessant maar ik snap nu ook weer waarom ik iets anders ben gaan studeren. Ik zal er wel te dom voir zijn maar ik snap nuet hoe je uit een steen kunt afleiden wat men waarschijnlijk at. Maat goed dat daargelaten is het wel goed georganiseerd hier. Er zijn vier gidsen dus je kunt je taal kiezen. Daarnaast is er Victoria die voordrachten geeft. ( ik voel me weer in de collegebanken zitten.) Zij is een oud muzeumdirecteur uit Nieuw Zealand. Gespecialiseerd in de kultuur en kunst van de stille zuidzee volkeren. Wel even aan haar wennen maar enorm respect voor haar inbreng.
Gisteravond was Plancha night.
Heel leuk. Op het pooldek waren tafels gezet en er was een lopend bufet. De wijn vloeide rijkelijk. Het eten was heerlijk en de sterren beschenen ons met alleen maar goede wensen. Een avond om niet te vergeten.
Vanochten wakker geworden voor de hoge kliffen van Hiva Oa. De bekende dril van overstappen de autos stonden klaar en brachten ons naar wederom een archeologisch site. Iipona. Een site die in de 90jaren gerestaureerd is. Veel stenen Tiki's ;beelden van voorouders/goden. We besloten om na de bezichtiging terug te lopen. Het was nl alleen maar bergaf. Tja dat ging dus goef tot het laatste stuk. Langs de kust zonder schaduw. Terug op het schip kon je mijn overhemd uitwringen. Gelukkig is het morgen wasdag. Kunnen we onze vuile kleren inleveren. Het is de bedoeling dat we ze schoon terug krijgen.
Vanmiddag weer een nieuw eiland. Het was maar 3 uur varen. Dit eiland heeft nu last van bosbranden. Het is gort droog hier. Vanaf het dek kunnen we hoog in de bergen de vlammen zien. Overal dwarrelt as neer. De eilanders doen er echter niet moeilijk over. Dus wij ook maar niet.
Elke dag moet ik even in mezelf knijpen om te voelen of dit allemaal wel echt is. Gisteren was ik jaloers op mezelf dat ik dit mag meemaken. Een heel gek gevoel. Maar ja het was er. Nu kijk ik uit over een rustig golvende zee. Een wijntje naast me en een prachtige zonsondergang. Morgen weer een topdag..
Dank voor de foto’s, Jij bent dat blauwe monster? 😉😂
Geweldig om te leze dat je zo geniet. Ik geniet daar op verre afstand in de regen en kou met je mee💋
EJ&Jet