Panama stad.

29 september 2022 - Panama City, Panama

Toen we van het vliegveld met een taxi naar het hotel gingen viel direct op dat straatverlichting niet de prioriteit heeft in dit land. Ook autos zonder verlichting zijn hier heel gewoon.  Het lijkt wel of iedereen kattenogen heeft.

Maar wat ook opvalt, en dat was echt verrassend, de enorme lading aan knetters hoge gebouwen.  30+/40+ etages zijn geen uitzondering.

Het gebouw waar het hotel in zit heeft 38 etages. Wij zitten op de dertiende. Het zwembad is op de 12de.

Prima hotel trouwens. Grote kamer met een glazen uitbouw waar ik niet in durf vanwege de hoogtevrees.

Omdat mijn koffer er niet is, wilde ik eerst een schoon shirt kopen. Dus wij met de taxi naar een winkelcentrum. En dan denken ze in Utrecht dat Hoog Caterijne groot is. Nou vergeet het maar in deze "mall" kon HC met gemak 5 keer in.  

Effen snel n shirtje gekocht. Korte broek en slippers had ik van Rob geleend.

De beste wijze om een stad met 1,9 miljoen inwoners te leren kennen is de welbekende "hop on, hop off" bus.  We namen de bus die ook naar het kanaal zou gaan.

Jezus wat n stad. Onvoorstelbaar veel en hoge gebouwen. En wat ook opvalt dat de meeste van die wolkenkrabbers betrekkelijk smal zijn. Architecten hebben meestal hun best gedaan om geen blokkendozen te maken maar er zitten vreemde vormen tussen.

Na n uurtje rijden kwamen we bij de "Miaflora sluizen" aan.

Een erg lang gekoesterde wens ging in vervulling. Ik was aan het Panama kanaal. Als kind al een fascinatie van me. Geweldig. 

En wat een sluizen. Onvoorstelbaar groot.  We waren bij het oude kanaal uit 1914. Paralel aan dit sluizencomplex ligt het nieuwe kanaal voor nog grotere schepen.

In de verte konden we schepen aan zien komen die eerst nog door andere sluizen moesten. Een autoschip kwam als eerste aan bij "onze" sluis. De treintjes die het schip tegenhouden werden aangekoppeld en heel langzaam voer het schip de kolk binnen. Vroeger dacht ik altijd dat de treintjes de schepen zouden slepen, maar de schepen gaan op eigen kracht door het kanaal. De treintjes houden het recht.

Het is een imposant gezicht zo n joekel van n boot zo vlak voor je te hebben. Aan elke kant een paar centimetertusse de wal en het schip.

Binnen de kortste keren was het schip 8 meter lager en kon de deur naar de tweede kolk open. Elke deur weegt ongeveer evenveel als 300 olifanten.  En dat is best veel.

Na twee uur kijken bij de sluis de bus weer genomen richting stad.

Helaas kwam er een fikse regenbui met onweer. Dus mooie fotos van de sky line maken zat er niet in. Je ken niet alles hebben zullen we dan maar denken.

We waren om half vijf terug in het hotel waar het happy hour was in de bar.  Altijd leuk meegenomen toch?!!

Op aanraden van onze grote vriend de receptionist, Italiaans gegeten in een restaurantje niet ver van het hotel.

Het was door al dat vocht voor mij een dag waarin ik mn best heb moeten doen om genoeg lucht binnen te krijgen. Was dan ook na het eten behoorlijk moe. Kwart over tien gingen mijn luikjes dicht.

Ik hoor net van Rob dat het kwart VOOR tien was.

Das lang geleden dat ik dat heb gedaan.

Foto’s

2 Reacties

  1. Walter van der Griend:
    29 september 2022
    Het genieten is nu echt begonnen!
  2. Anneke vermeulen:
    30 september 2022
    Wat een stad!! Al die gebouwen zo hoog! Wat die sluizen betreft heb ik wel meer gehoord dat het heel imposant is , mooi om eens te zien hoe dat nu precies werkt.Hoe lang blijf je daar? In iedergeval nog heel veel te zien. Groetjes van ons Joop en Anneke.