Op weg.

Het was een goede start. Waarschijnlijk heeft Aeroflot bij de meeste Nederlanders toch een niet zo goed image. Het toestel naar Moskou was half leeg. Lekker ruim zitten dus. Gelukkigheb ik in mijn leven al wat meer gevlogen dus snap ik ongeveeer wat de mededelingen moeten betekenen. Maar die Russen moeten toch eens wat aan hun uitspraak van het engels gaan doen. Ben er ook niet helemaal achtergekomen wat we te eten kregen. Misschien zouden de macrobioten onder ons het lekker hebben gevonden, maar mijn  portie mocht terug naar de keuken. Het vliegveld van Moskou is groot. Mijn overstaptijd was terug gebracht tot 2 uur en die had ik  ook nodig. Ik werd me ervan bewust hoe blij wij mogen zijn met de bewegwijzering op Schiphol. Van de vlucht naar Hanoi  heb ik weinig meegemaakt. Ik had 4 stoelen ter beschikking en met een wijntje ,een pilletje en een paar oordoppen heb ik lekker 7 uur geslapen. 

In Hanoi was het warm. Het vliegveld ligt redelijk ver uit de stad. De taxi nam zijn tijd. Het verkeer snapte ik niet. 60 rijden op een 5 baans snelweg; links en rechts inhalen; stoplichten negeren, fietsen op de snelwegen ga zomaar door. Naarmate we verder in de stad kwamen nam het aantal brommertjes hand over hand toe. De schatting is dat er in Hanoi ook ongeveer 5 miljoen brommers zijn. Volgens mij is deze schatting aan de lage kant.

In de stad gelden geen echte verkeersregels. Men doet maar wat,met respect voor de andere weggebruiker. Links, rechts, middendoor, voetganger, fiets, auto, bus, iedereen gaat gewoon door n let op elkaar. Het enige probleem is dat ze je graag even waarschuwen dat ze er aan komen. De claxon is een veel gebruikt instrument. Om gek van te worden. In de nauwe straatjesvan "The old quarter" zijn mondkapjes ook geen overbodige luxe. Nu ik gestopt was met roken, had ik het idee dat mijn longen weer redelijk schoon waren. Helaas doet hetverkeer hier dat teniet.

Hanoi is een boeiende stad. Hetis enorm groot en zeer divers in haar bebouwing. Oude tempels naast moderne hoogbouw. Smalle steegjes en breede boulevards. Je bent nooitver wegvaneen meer of een park. Het is echt Aziatisch. Iedereen is op straat, er wordt gekookt, gegeten en gehandeld. Zittend tussen de op de stoep geparkeerde brommers gaat het leven zijn gang. De mensen zijn zeer vriendelijk maar redelijk op zichzelf. De oude huizen zijn hoog maar zeer smal.Soms verbaas ik me dat ze blijven staan. Het is geen ui tzodering als je een huis van 3 meter breed tegenkomt. Maar wel 5  of 6 verdiepingen hoog. 

Ook in Hanoiheeft de rode dubbeldekker sigtseeing bus  zijn intrede gedaan. Hop on-hop off is een prima manier om de stad teverkennen. Zo kun je in 1 dag veel zien. Voor de geïnteresseerde lezer maak ik en apart verhaaltje over Ho Chi Min. Want hij is tochwel de grootste attractie van Hanoi.

Tot mijn verbazing zijn de staten rond het centrale meer van de stad ( vlak bij mijn hotel)  in hetweekend afgesloten voorverkeer.  Vrijdag avond was het feest op straat. Overal waren bands en orkestjes en overal was muziek. Mensen dansten op de straat in allerlei stijlen. Een braderie verhoogde de feestvreugde en het leek of er een miljoen mensen opstaat zaten. Geweldige sfeer, alleen jammer dat ze versterkers hebben uitgevonden. De decibels overschreden zomogelijk die van het daagse verkeer. Gelukkig was het rond een uur of 11 redelijk rustig.

Vanochtend de oude stad eens doorgewandeld. Fantastisch om te zien dat ambachten hiernog steeds bij elkaarin dezelfde straat zitten. Zo heb je de straat van de textielverkopers (heelveel straten trouwens) de straatvan de papier verkopers, de mattenmakers straat de straat voor knopen en ritsen, de blikslagers straat en ga zo maar door. Enoveral staan tussen de huize kleine tempels. Boedistich,  Taoistich, Confucianisme,  en waarschijnlijk nog welmeer stromingen,die ik onvoldoende ken.  Kwam in een tempel die een wit paard vereerde. Het beeld stonder dan ook ponificaal midden in. Het was het paard van een van de oudste koningen van het land. Het paard had de koning de weg gewezen naar deze plek om een stad te stichten. Misschien is het een idee voor mensen die willen gaan verhuizen. Neem een paard enlaat je de weg wijzen.

 Morgen naar Halong bay voor een overnachting op een jonk. Overmorgen de nachttrein naar Hue. Daar zal ik wel weer wat schrijven.

Maak je in de tussetijd dus geen zorgen over mij.