Brasilia de dag voor de verkiezingen.

Het is zaterdagochtend. Vanochtend wagen wij ons om de centrale rotonde over te steken en eens in een ander Quadrant van deze onmetelijk grote stad te kijken. Vier of zes baans snelwegen doorkruisen de stad. Zebrapaden zijn er nauwelijks, want ja, deze stad is in de zestiger jaren ontwikkeld uit het niets, en toen dachten we nog dat de auto de oplossing voor alles was. Nauwelijks aan de overkant, de rotonde heeft een diameter van ongeveer 300 meter, de omtrek kun je dan makkelijk uitrekenen. Een eind lopen dus.

Halverwege hoorden we in de verte wat lawaai aan komen. De hel brak los. Honderden autos met vlaggen en vooral toeterend, voerden campagne. Dit waren Bolsenaro fans  Mijn god wat een kabaal. En t hield maar niet op. De gekte was toegeslagen. De politie regelde dat de demonstratie door kon rijden. En maar kabaal maken en maar toeteren. Om helemaal gek van te worden.

Gelukkig hebben wij in Nederland andere manieren van campagne voeren. In iedergeval minder schadelijk voor je gehoor.

Later op de dag kwamen de Lula fans met hun vlaggen de straat op.

Even voor tweeën werden we opgehaald voor onze citytoer.

Eerst de kathedraal. Een juweel van futuristische bouwkunst uit de zestiger jaren. Wat een prachtige en imposante ruimte half onder de grond. Wat een licht.

De constructie van de koepel is fabuleus. Zo mooi om te zien hoe het constructief in elkaar zit en hoe de toenmalige uiterst nieuwe manier van werken met voorgespannen beton tot zo'n prachtig resultaat kan leiden. Prachtig.

Toen door naar het parlement via de hoofdas van de stad. Helaas. De voorkant was vanwege de verkiezingen volledig afgesloten met hekken. We mochten er zelfs niet even stoppen.

Dan maar naar de achterkant.

Ook erg imposant. Ook hier weer de enorme ruimtes tussen de gebouwen. De symetrie, en de consequent doorgevoerde stijl.

Niet mooi maar geweldig interessant om te zien. Pure planning op een tekentafel.

Heel grappig waren de twee wachtposten voor het presidentiële paleis. Zestiger jaren voorgespannen beton architectuur waar twee soldaten in zeventiende eeuwse  kostuum de wacht staan te houden.  Wat een tegenstellingen.

Ik heb in het verleden best veel gelezen over deze stad, ben ook erg dankbaar dat ik het nu heb mogen zien. Maar als je me nu vraagt of ik het een mooie stad vind,?  Dan zeg ik "Nee".

Het is een erg interessante stad maar niet echt mooi. Overigens valt over smaak niet te twisten.

Verder ging de tocht. Langs vele ministeries, kantoorgebouwen en veel dranghekken. 

Het busje knalde met een rotvaart over de 6 baans wegen. We moesten nog even een brug zien. Wel aardig, maar ik heb mooiere bruggen gezien.

Daarna naar een plek waar militaire parades worden afgenomen. Het Rode Plein in Moskouw is er niets bij.Giga groot dus weer.

De eretribune had ook weer een overkapping van voorgespannen beton. Er zat een geweldige echo in. Leuk om te fluiten en met je slippers op de grond te klappen.

Het begon wat te spetteren. Het is per slot van rekening het begin van het regenseizoen hier. Het begon wat harder te regenen  maar toen wij bij het Mausoleum van president Kubicheck aankwamen hield de zwarte donderwolk zich even in, zodat wij redelijk droog naar binnen konden.

Interessant om te zien dat ze van hem een halve heilige van gemaakt hebben. Zijn graf was nogal donker.

Als laatste stop gingen we naar de Don Bosco kerk.

Mijn god wat mooi. Wat een licht.  Blauw en blauw en blauw en wat paars. Dit geloof je niet. Wat een magnefieke sfeer. Zo simpel van inrichting maar door die kleur van het gebrandschilderde glas zo prachtig.

Ik wilde een kaarsje opsteken maar dat kon, zoals in de kathedraal, ook hier niet.

Dan maar in mijn gedachten. Even stilstaan bij iedereen die nu en in de komende dagen kracht nodig heeft. Even stil zijn bij al die mensen om me heen die wat van dit prachtige licht zouden kunnen gebruiken. Even denken en energie sturen. Zo ver weg, maar zo dicht bij.

Wat kan licht je toch raken.

Terug in het hotel een flesje wijn open gemaakt ter ere van de verjaardag van mijn broer.

Vanavond heerlijk gegeten in een leuk restaurant vlakbij het hotel. Nu nog even uitbuiken en dan lekker de luikjes toe.

Morgen naar de Amazone.