Even de grens over.

Vandaag vanaf de Braziliaanse kant de watervallen gezien. 

Nou :"even" de grens over is een understatement. Wat n gedoe aan die grens weer. Paspoortcontrole, twee keer en gezondheidsverklaringen in het kader van Covid aan de Braziliaanse kant. Als rechtgeaard eigenwijs mannetje had ik geen uitgeprint exemplaar van mijn vaccinatiebewijs. Onzin. Het staat in mijn telefoon.

Dus ik moest mee naar het hokje. Natuurlijk lachtte ik vriendelijk naar de dame achter het glas, gaf mijn paspoort en mijn QRcode op mijn telefoon, en zei dat ik Franciscus was, zoals de Paus. En dat het enige verschil was dat ik geen heilige ben.

Iedereen moest lachen en ik kreeg een stempel.  Zo, dat was dus weer geregeld.

Het doel van deze dag was om de watervallen te bekijken. Volgende keer dat ik hier ben neem ik een prive gids. Vandaag hebben we 70% van onze tijd in het busje doorgebracht. Wachten.

Die andere 30% waren FANTSTISCH. 

De Brazilianen hebben het weer anders georganiseerd. Eerst kaartjes kopenin een soort stationsgebouw, ennatuurlijk daarna  controleren en aan de andere kant van het gebouw er weer uit.

Wachten op de bus.

Dan een stuk door het nationale park rijden. Dan de trappen af naar het eerste uitzicht punt.

Je moet je voorstellen dat je de watervallen nu van voren bekijkt.en in de breedte. Waanzinnig.je ziet ze nu in hun volle glorie.

Och wat kan de natuur toch mooi zijn, wat overweldigend prachtig. 

Toen ik naar beneden keek realiseerde ik me plots dat ik daar gisteren over dat kolkende water gevaren had. Het is maar goed dat ik gisteren nog niet wist hoe het er uit zag. Ik weet zeker dat ik nooit in die boot was gestapt.

Mijn god wat een kolkende massa, wat een geweld. wat een lading water. En dat geluid. Dat lawaai wat alles overstemd. Ik denk dat dat me het langst zal bijblijven. Oorverdovend.

Het pad gaat naar beneden naar het water. Op veel plekken begin je de spray te voelen. Het pad eindigd vlak voor de grootste waterval.De mond van de duivel. Er is een pad gemaakt in de rivier. Dwars door de Spray vlak over het kolkende water.in het centrum van de Duivels mond. Je word kletsnat. Maar oh zo geweldig om hier te kunnen staan.

En dan sta je daar. Omringt door water, Nietig. Een foto willen maken maar het is zo nat dat dat niet gaat. Het geweld van het water om je heen is indrukwekkend maar eigenlijk ook best wat beangstigend. Wat een kracht heeft dit.  Ik was voor het eerst in mijn leven denk ik werkelijk overweldigd. 

Het zal nog enige tijd vergen om deze ervaring een plek te geven. 

Terug naar de kant. Weg uit het geweld van het water. Gelukkig was er een lift om de mensen weer naar boven te brengen. Het platform van de lift is zo ongelooflijk dicht bij de waterval dat je het gevoel hebt dat je die kunt aanraken. En het blijft maar vallen. Duizenden kubieke meters per dag. Ik kan er gewoon niet over uit. Zo indrukwekkend allemaal.

Eenmaal boven moest er gewacht worden op de rest van de groep.

Op de weg terug nog even een verkooppunt van prachtige sieraden aangedaan, waar ik natuurlijk niets gekocht heb, en daarna de grens over(. Ditmaal slechts 25 minuten wachten) en ons toen laten afzetten in het centrum voor een lunch.

vanmiddag nog even lekker aan het zwembad gezeten, en vanavond in het hotel gegeten.

het was een prachtige dag,  een dag vol verschillen. Ergenissen aan de grens, verwondering aan het water,  angst op het looppad in de rivier, maar bovenal bewondering voor de natuur. Ga hier zitten en geniet. Dit is echt fantastisch.

ik gun jullie allen deze geweldige ervaring. Echt.