In de trein

De trein van Ha noi (het zijn inderdaad 2 woorden en betekend : tussen twee rivieren) naar Hue doet er iets meer dan 12 uur over. Gisterenavond om 22.20 uur vertrokken en vsnochtend om 11.00 uur aangekomen. Dat vertrek ging natuurlijk niet zoals wij westersen dat bedenken. Ik had een kaartje voor rijtuig 10 bed 25. Bij het inchequen moest er op het scherm gekeken worden. En ja hoor ze gingen het veranderen. Rijtuig 9 bed 18. Ok. Het zal. Helaas bleek dat er meer mensen waren met tijtuig 9 bed 18. Dat werd met veel omhaal allemaal weer recht gezet. We konden vertrekken. Iedeteen had een bed. Ik deelde de cabine met een jong duits stel en een bietnameese reisleider die met een groep wel zeer luidruchtige Australiers op pad was.

Toen de Ausies eindelijk genoeg gedronken hadden en stil werden konden ook wij gaan slapen. 

De duitsers waren die dag aangekomen dus hadden een jet leg van  Beieren tot hanoi.  Zij was redelijk spraakzaam maar hij had het helemaal gehad. Hij heeft ook ruim 10 uur geslapen.

Het is grappig te merken dat je door de cadans van de trein, ondanks het kabaal gerammel en het geschud, heerlijk slaapt maar wakker wordt als de trein bij een station stil komt te staan.

Berg op gaat ie nog geen 40 km per uur. Bergaf daarentegen hoop je dat je niet uit de bocht vliegt.

Vanochtend ruim de tijd gehad om het landschap te bekijken. Typisch de tropen. 

Terwijl ik di schrijf op een terras in Hue maakt Vietnam een tweede doelpunt tegen Thailand.  De hel breekt hier los.

Zo het is wat gezakt.

Ok het uitzicht dus. Mooi maar naarmate we in de gedemilitariseerde zone kwamen (je weet wel uit de amerikaanse oorlog) lagen er steeds meer begraafplaatsen met een patriottisch monument langs de spoorlijn. Jezus wat zijn er veel Vietnamezen gesneuveld. En dat onder het mom van dat het westen het communisme moest tegenhouden. Jammer toch dat we toen vergeten waren dat ieder volk een zelfbeschikkingsrecht heeft. Voor onzelf wisten we dat toen heel goed.

Het zet je wel weer even aan het denken. Maar ja je kunt toch nergens naar toe dus tijd zat.

Er valt nu een derde doelpunt en het dak gaat eraf.

Tijd voor bier.