Tahiti

Ja ja we zijn er. Tahiti. De stille Zuidzee. Nou zo stil is ie niet. Na een hele gezellige vlucht van 4 en een half uur vanuit Auckland geland op een nauwelijks zichtbaar puntje op de wereldkaart. Het is toch telkens weer een wonder der techniek dat zon vliegtuig die landingsbaan weet te vinden. Buiten gekomen ( ja we moesten met een trap) direct weer de weldadige warmte. Heerlijk. Tahitie. Wie zou er niet willen zijn. Douane ging perfect. Tja je bent natuurlijk in Frankrijk. Frans spreken tegen iedereen helpt. Grappig dat Rob die die ochtend al aangekomen was me op stond te wachten. Voor de éérste  nacht was een hotel op het vliegveld geboekt. Het was nl. al bijna middernacht plaatselijke tijd dat ik arriveerde.

Gelukkig had Rob voor een wijntje en wat kaas gezorgd.  

Slapen.

In de ochtend een auto gehuurd om het eiland mee rond te rijden. Zou leuk moeten zijn, ware het niet dat het regende. Wat een deceptie. Dan  ben je op een Bounty eiland maar dan werkt het weer niet mee. Geen stralend blauwe lucht achter de in overvloed aanwezige palmbomen, prachtige doorkijkjes op (een grauwe) zee 

Waar zijn die plaatjes?

Die waren er niet. Helaas 

Tegen het eind van de middag klaarde het wat op. Lekker in het zwembad gelegen. Vanaf het balcon genoten  van de zonsondergang. Tijdens het diner was er een show. Dansen uit de Marquesas eilanden.  Daar gaan we dus met de boot naar toe.  Interessant. Maar vooral ook leuk om mee te doen. (OOK AL STA JE NATUURLIJK COMPLEET VOOR PAAL)

We hebben wel gelachen.

Na een prima diner en een heerlijk afzakkertje lekker slapen.

Vandaag naar de stad, auto inleveren. En vanmiddag rustig aan het zwembad.

Een klein probleempje ontstond toen ik erachter kwam dat mijn Rado horloge kwijt was. De paniek sloeg toe. Na zoeken in het donker bleek er een goede ziel geweest te zijn die hem bij het zwembad gevonden had .De jongens van  de receptie hadden hem keurig in een envelopje.  Wat een opluchting. Hij zat weer om mijn pols. Dat vroeg om een wijntje.

Ook vanavond weer prima gegeten. Nu op tijd naar bed. Morgen vroeg op.

Morgen begint de zee reis.

Spannend en uitdagend. Ik kijk er heeeeeeeel erg naar uit. Ik zou willen dat jullie door mijn ogen konden kijken omdat ik ervan overtuigd ben dat het prachtig zal gaan worden.

Niet wetend of ik op de boot instaat ben om wat te schrijven  vanwege het internet, is dit misschien het laatste bericht wat jullie van me krijgen. 

Niet getreurd. Wees ervan overtuigd dat  ik de komende 14 dagen veel prachtige dingen ga neemaken. Ik bericht hier later over.