Aktie? Of maar gewoon "zijn"?

Na twee dagen niets doen, aan het zwembad liggen,lezen,puzzeltje doen, meer lezen, nog een ander puzzeltje, en zo kan ik nog wel even door gaan, zegt het gevoel dat het wel weer eens tijd wordt om in aktie te komen. Mooi om te merken dat je kop dat gewoon aangeeft. Morgen een scooter gehuurd. Dan kan ik ook even naar de makelaar om de verkoop van de grond te bespreken. Natuurlijk gaat dat me aan het hart, maar ja het besluit is genomen. De argumenten niet gewijzigd dus de aktie onvermijdelijk.  Het is een doekje voor het bloeden, maar de grondprijzen zijn wel omhoog gegaan de laatste tijd.

We zullen zien.

Het is mooi om bij jezelf te constateren dat verwerking van zaken die je hebt mee gemaakt eigenlijk vanzelf gaat. Als je je geest maar even de ruimte geeft. Misschien draagt het onderweg zijn ook wel bij aan dit besef. Het reizen geeft je ook een gevoel van mogelijkheid. Alles kan maar niets móet. Als alles kan maar niets zo nodig moet komt er rust in je gedachten. Het is zoals het is op dit moment. En zo is het goed. Het verleden was, de toekomst komt(hopelijk) er is alleen het nu. En het nu is.

Wat ik dus eigenlijk aan jullie lezers van deze schrijfsels wil overbrengen is dat ik het enorm naar mijn zin heb en erg geniet van alles wat ik mee maak. In me en om me heen. En dat ik erg dankbaar ben dat ik dit nog mee mag maken.