Machala.

Alweer een vroeg ontbijt. Tien voor half negen vertrokken de bussen voor een stadsrondrit. Op de pier krioelde het van politie. Wapenstok, pistool, peppersprai, kogelvrije vesten aan. Zeer indrukwekkend.

Daar wij het eerste schip zijn na de Covid pandemie, wilde de autoriteiten niets aan het toeval over laten. Aan alle kanten van de bussen was er een escorte. Toen we eenmaal het haventerrein af waren kwam de vaart er wat in. Kruispunten werden afgezet, hele straten werden ontruimd voor ons. Wij hadden vrije doorgang. En dat wil hier in Ecuador wel wat zeggen. Het verkeer is hier een chaos. Iedereen lijkt maar wat te doen. Maar ze hebben allemaal heilig resect voor de politie, dat kwam dus mooi uit.

Onze lokale gids wist veel te vertellen en dat deed ze dan ook.  Ecuador, de  bananen, de politiek, de geschiedenis, en nog veel meer passeerden de revue.

En ondertussen gewoon naar buiten kijken en de chaos op je laten inwerken. Machala is een behoorlijke stad waar we maar een klein deel van gezien hebben. Midden in het centrum werd er geparkeerd en gingen we een cultureel centrum binnen. Deze mensen waren zo enthousiast dat ze al begonnen waren met hun verhaal voordat iedereen binnen was. de straat was afgezet, en een cordon van politie bewaakte ons 

Ook binnen was er volop politie.

Na een welkomsttoespraak volgde een dansgroep met een aantal dansen. En daarna trad een jonge cellist op.

Ondertussen werd er uitleg gegeven over de kunstwerken die aan de muren hingen.

Twee agenten stonden naast een portret. Het moest Jezus voorstellen. Toen ik n foto maakte, vroeg een van hen of hij die foto mocht hebben. Sindsdien correspondeer ik via whatsapp met hem. Grappig.

We zouden met de bus naar het centrale plein van de stad maar dat bleek om de hoek te liggen. Dus onder begeleiding van al die politie liepen we in ganzenmars naar het plein. We waren de attractie van de dag. Veel mensen fotografeerden ons en wij hen. Eigenlijk een bizar gedoe.wel lachen.

De kerk aan het plein was heerlijk koel dus al snel zat een behoorlijk deel van de groep in de kerk.

We hadden gelukkig nog wat tijd om een bank binnen te gaan en wat geld uit de muur te halen. Ze gebruiken hier de Amerikaanse dollar dus dat is handig. Gelukkig stond daar ook gewapende politie ons vriendelijk toe te lachen dus we hoefden ons geen zorgen te maken over een eventuele overval.

De terugweg verliep als de heenweg. Het politie escorte deed haar werk.

Op het schip aangekomen werd het tijd voor n drankje. Daarna eten en nog met een man of wat in de lounge gezeten.